Moja wiedza o wilkach:



Wilk w kulturze:

Świat:

Z historycznego punktu widzenia wizerunek wilka w Europie i na świecie w mitach i podaniach kształtował się od pozytywnego do bardzo negatywnego. W Chinach i Mongolii znano niebiańskiego wilka, który u Mongołów uchodził za przodka Dżyngis Chana, u Chińczyków za strażnika niebiańskiego pałacu. W mitach nordyckich olbrzymi wilk Fenrir, okrutny i bezwzględny, był postrachem bogów. U starożytnych Germanów i mieszkańców Skandynawii, diabeł lub esencja zła były przedstawiane w postaci wielkiego wilka z otwartą paszczą.

Wilk i wilkołak zostali zaakcentowani w demonologii i katolickiej teologii dotyczącej opętania. Wilk stał się symbolem wszelkich negatywnych cech, takich jak chciwość, rozpusta i przebiegłość. W przypowieściach i baśniach wilk utożsamiał zło. Do dzisiejszych czasów przetrwały bajki o Czerwonym Kapturku, Trzech małych świnkach, ich przesłanie miało ogromny wpływ na postrzeganie wilków przez wiele pokoleń.

Ale na przykład w starożytnym rzymskim micie o Remusie i Romulusie to Wilczyca Kapitolińska jest bohaterką ratującą życie bezbronnych braci, uosabia opiekuńczą lojalną matkę, wizerunek wilka jest tu zatem jak najbardziej pozytywny. W Japonii wilka nazwano ookami i był czczony przez ludzi prawie do końca XIX wieku. Również w wielu podaniach Indian Ameryki Północnej wilk jest uosobieniem odwagi, siły, lojalności i inteligencji, a więc wartościowych cech wojownika. Wierzono, że noszenie skóry wilka pozwoli na zjednoczenie obu istot i przeniesienie mocy zwierzęcia na wojownika. Indianie uważali, iż wilki są mistrzami w walce i podchodach. Rdzenni Amerykanie traktowali wilki jako zwierzęta totemiczne, obdarzone niezwykłą mocą. 

Polska:

W naszym języku obraz wilka zachował się w języku bajek, mitów, przysłów i powiedzeń. W większości z nich wilk kojarzy się z przebiegłym, krwiożerczym i dzikim stworzeniem, którego celem jest niszczenie dobra i niewinności („Czerwony kapturek”, „Trzy świnki”, podania o wilkołakach, „Wilk w owczej skórze”, „Patrzyć wilkiem”, „Człowiek człowiekowi wilkiem”, „kto z wilkami żyje, z wilkami wyje”, „nie wywołuj wilka z lasu”, „wilcze prawo”, „wilcza jagoda”, „wilczy bilet” czy „wilczy dół”).

Przysłowia o wilkach:

1. I wilk syty i owca cała.
2. Natura ciągnie wilka do lasu.
3. Nosił wilk razy kilka, ponieśli i wilka.
4. Kto przebywa z wilkami, nauczy się wyć. (angielskie)
5. Lepsze jest ukąszenie jednego wilka niż dziesięciu psów. (tureckie)
6. Nie dawaj wilkowi paść owiec i nie noś ognia w podołku. (tuwińskie)
7. Nie strasz wilka owczą skórą. (gagauskie)
8. Rozszarpią tego wilki, kto się owcą stanie. (niemieckie)
9. Stary wilk jest igraszką dla psów. (gruzińskie)
10. Wilk lubi mglistą pogodę. (osmańskie)
11. Wilk to rzecz zgubna dla stajni. (łacińskie)
12. Wilk zmienia sierść, ale nie zmienia natury. (armeńskie)
13. Wilk żałuje tego, co zostawił, pasterz- tego, co wilk porwał. (armeńskie)
14. 

Książki i filmy o wilkach:

Książki

1. Michael Blake - „Tańczący z wilkami”
2. James Oliver Curwood - „Bari, syn Szarej Wilczycy", "Szara Wilczyca”
3. Herman Hesse - „Wilk stepowy”
4. Rudyard Kipling - „Księga dżungli”
5. Jack London - „Biały Kieł", "Zew krwi”
6. Farley Mowat - ”Nie taki straszny wilk”
7. Michelle Paver - „Wilczy brat”
8. Clarissa Pinkola Estés - ”Biegnąca z wilkami”

Filmy:

„Wilk i Zając”

„Wilk”

„Godzina wilka”

„Tańczący z wilkami”

„Wilkołak”

„ Underworld

To wszystko na temat"wilk w kulturze"