Ochrona gatunku

Rys historyczny:

Wilki, ze względu na powodowane szkody w hodowlach gospodarskich i niebezpieczeństwo napaści na ludzi, były tępione wszelkimi sposobami, a za zabicie wilka przyznawano nagrody pieniężne. W wyniku tego rodzaju działań populacja tych drapieżników została do połowy XIX wieku istotnie zredukowana.

W czasie I wojny światowej wilki ponownie rozprzestrzeniły się. W powstałym Państwie Polskim wilk został uznany za zwierzę łowne i każdy mógł go chwytać również w różnego rodzaju sidła i pułapki. To spowodowało, że pod koniec lat 30-tych XX wieku, wilk został wytępiony na zachód od Bugu i Biebrzy.

W czasie II wojny światowej nastąpiła ponowna ekspansja wilków. Po wojnie rozpoczęto eksterminację wilków i wprowadzono system nagród za jego zabicie. Dopuszczono stosowanie trucizny. W wyniku tej akcji na początku lat 70-tych liczebność wilków spadła do ok. 100 osobników. W 1975 roku wilka wpisano ponownie na listę zwierząt łownych i wprowadzono okres ochronny, za wyjątkiem województw, w których wilk występował.

Działania ochronne:

Dzięki działalności Stowarzyszenia dla Natury „Wilk” we współpracy z Zakładem Badania Ssaków Polskiej Akademii Nauk w Białowieży, wilk został w Polsce w 1995 roku objęty ochroną gatunkową na terenie kilku województw, a w roku 1998 na terenie całego kraju. Obecnie jego status prawny reguluje ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz.U. z 2004 r. Nr 92, poz. 880) i rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 28 września 2004 r. w sprawie gatunków dziko występujących zwierząt objętych ochroną (Dz.U. z 2004 r. Nr 220, poz. 2237).

Według prawa międzynarodowego jest gatunkiem priorytetowym, ważnym dla ochrony dużych obszarów (gatunek wyznacznikowy w planowaniu obszarów Natura 2000, wymieniony w Dyrektywie Siedliskowej UE). Wilk jest także jednym z gatunków dużych drapieżników wymienionych w Konwencji Berneńskiej, ratyfikowanej przez Polskę w 1995 roku. Jest także wymieniony w Konwencji Waszyngtońskiej, ratyfikowanej przez Polskę w 1989 roku. W Polskiej Czerwonej Liście oraz Polskiej Czerwonej Księdze wilk ma status NT (near threatened) - gatunki niższego ryzyka, ale bliskiego zagrożenia. Natomiast w Liście dla Karpat – występuje jako VU (vulnerable) - gatunek, który może wymrzeć stosunkowo niedługo, choć nie tak szybko jak zagrożone.      

To tyle na temat " ochrona gatunku"